منطقه انحصاری اقتصادی
توصيف واژه:
عبارت است از ناحیههای خارج و مجاور دریای سرزمینی حداکثر به عرض دویست (۲۰۰) مایل دریایی از خط مبدأ دریای سرزمینی که در آن، کشور ساحلی دارای حقوق و صلاحیتهای انحصاری در مورد منابع طبیعی و سایر صلاحیتهای مربوط است.
منبع:
تبصره ۲ ماده ۱ آییننامه احداث و استفاده از تأسیسات در فلات قاره ومنطقه انحصاری اقتصادی ایران در خلیج فارس و دریای عمان مصوب ۲۸/۹/۱۳۷۵ هیأت وزیران).